Kamieniołom w Tatrzańskiej Kotlinie - topo drytoolowe

Details

Created on poniedziałek, 23, grudzień 2013 20:30

Kamieniołom w Tatrzańskiej Kotlinie to rejon drytoolingowy oraz świetne miejsce do wspinaczki letniej, znajdujące się w tuż przed wjazdem do miejscowości Tatrzańska Kotlina na Słowacji.

Rejon znajduje się w niedalekiej odległości od udostępnionej turystycznie Jaskini Bielskiej, którą można odwiedzić przy okazji wizyty w okolicach.

DOJAZD
Jadąc od strony dawnego przejścia granicznego na Łysej Polanie przejeżdżamy kolejno przez Javorinę, Podspady oraz Zdziar i po około 20 kilometrach docieramy do parkingu (zatoczka) widocznego po lewej stronie drogi. Jest to dogodne miejsce do zaparkowania z uwagi na bliskość kamieniołomu znajdującego się tuż po drugiej stronie drogi.

Współrzędne: N 49°13'52.9", E 20°18'48.8"

DOJŚCIE
Aby dotrzeć do kamieniołomu wystarczy przejść przed drogę i w charakterystycznym miejscu pokonać niewysoki murek, a następnie przez około 50 metrów podążać, lekko pod górę ścieżką, aż zobaczymy sporych rozmiarów kamieniołom.

WSPINIANIE
Do wspinania drytoolowego gospodarze rejonu udostępnili tylko jedną ścianę. Lewa ściana kamieniołomu jest przeznaczona wyłącznie do wspinaczki letniej. Prosimy uszanować wolę gospodarzy i nie wspinać się po niej z rakami i dziabkami. Topo lewej ściany dostępne jest na stronie tatry.nfo.sk

Znaczną część dróg drytoolowych przygotował Jan Muskat z towarzyszami, na dwie edycje Memoriału Bartka Olszańskiego (VII oraz VIII).

Wspomniana ściana drytoolowa z uwagi na górski charakter (w górnych partiach ściany luźne kamienie, a nawet spore bloki skalne) oferuje czujne wspinanie z dobrą asekuracją ze stosunkowo gęsto osadzonych spitów (drogi zaznaczone na czerwono). Drogi do DT wiodą głównie połogim terenem poprzedzielanym prożkami. W trakcie wspinania możemy trafić na nitki lodu, trawki i w zależności od pogody również śnieg - zwłaszcza w formacja wklęsłych.

Na ścianie w sezonie 2012/2013 poprowadzono kilka wariantów na własnej asekuracji (drogi zaznaczone na żółto). Asekuracja na tych drogach jest dość czujna i wymagająca. Wspinanie na całej ścianie zagrożone jest spadającymi kamieniami, dlatego odradzamy wspinanie w lecie i przy dodatnich temperaturach. O powadze zagrożenia świadczy fakt wykręcania plakietek w sezonie letnim z drogi nr 2. Warto rozeznać przed rozpoczęciem wspinania czy wszystkie plakietki są na swoich miejscach. Aktualnie większość widocznych z dołu plakietek jest zamontowana (info z dnia 23.12.2013).

Drogi drytoolowe nie mają górnych stanowisk - zjazd wyłącznie z drzew. Warto zabrać na wspinaczkę kilka plakietek ze śrubami oraz linę połówkową 2 x 60 metrów. Dojście od góry stosunkowo łatwe co umożliwia łatwe założenie wędki.

TOPO
1. VI - droga wędkowa, choć są też spity
2. V+ - 20 spitów, droga szczególnie narażona na spadające kamienie
3. VI+ - 20 spitów
3A. VI+ - wariant drogi nr. 3 trawersujący do drogi nr. 2, odcinek żółty na własnej - brak spitów
4. V+/VI - droga DDS - w razie kłopotów można uciekać do drogi nr. 5.
5. VII/VII+ - 17 spitów
6. VI+ - 20 spitów
6A. VI+/VII wariant drogi nr. 6 trawersujący do drogi nr. 5, odcinek żółty na własnej - brak spitów
7. VII - 13 spitów (w górnej części drogi niepewne płyty)

Wyceny w skali tatrzańskiej zimowej.

Źródło: tatry.nfo.sk, info własne.