Grań Wideł IV to jedna z najbardziej znanych grani Tatrach. Imponujące połączenie Łomnicy z Kieżmarskim Szczytem. Mocno przepaściste wspinanie. Całość sprawia, że jest to uznany tatrzański klasyk dla osób z większym obyciem na tatrzańskich graniach.
Najbardziej popularnym sposobem pokonywania Grani Wideł jest przejście jej w od Łomnicy do Kieżmarskiego Szczytu. Ma wtedy trudności IV+. Jeśli zdecydujemy się ją przejść „pod włos” to trudności rosną do V+. Dodatkowo jest to bardziej wyczerpujące logistycznie, bo nie podjedziemy sobie kolejką na szczyt Łomnicy (lub Łomnicką Przełęcz).
Widok na Grań Wideł. Fot. Kristian Slimak / wikipedia.org
Grań Wideł to dość spora wyrypa i warto mieć doświadczenie w pokonywaniu takich graniówek. W sumie jakość skały jest nierównomierna. Raczej skała jest lita ale mamy tam sporo luźnych głazów i kamieni, więc warto uważać. Aktualnie na grani jest sporo spitów i stanowisk, które usprawniają tempo przemieszczania się. Mimo tego celujcie w pewną pogodę, bo wszystkie wycofy są uciążliwe, a zejście przez Cmentarzysko w Deszczu może być niezapomniane.
Wrzucę tutaj opis poszczególnych odcinków. Obyci wspinacze mogą iść jak puszcza, tylko w paru miejscach będzie potrzebne zerknięcie do opisu :). Tutaj wrzucam wersję łatwiejszą Łomnica > Kieżmarski, ale dodam jeszcze detale, które mogą być przydatne przy pokonywaniu grani w drugą stronę. Ta trudniejsza wersja ma V A0 lub VI, więc całkiem trudno jak na grań.
Mój opis będzie krótszy, niż ten który znajdziecie w WHP (tom 22, drogi nr 3261 - 3266 oraz 3319 lub 3320). Jest również opis w drugą stronę (WHP nr 3267-3272).
Nie będę tutaj opisywał różnych wariantów, obejść i wycofów. Szczegóły znajdziecie w Paryskim.
Wycena: IV (2-3 zjazdy, lina min. 30 metrów)
Asekuracja: R1-2
Czas przejścia: 3-5 godzin
Lokalizacja: Tatry Słowackie / Dolina Łomnicka
Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś) to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)
Charakter: grań / kominy / zacięcia / płyty / trawersy
Zagrożenia obiektywne: załamanie pogody
Pierwsze przejście (Łomnica > Kieżmarski): 1906, 6 września - Jędrzej Marusarz i Aleksander Znamięcki
Pierwsze przejście (Kieżmarski > Łomnica): 1927, 29 lipca - Tadeusz Pawłowski i Jan Staszel
Pierwsze przejście zimowe (Łomnica > Kieżmarski): 1935, 20 kwietnia - Gerhard Haffner, Alfred Schmidt i Matthias Nitsch
Pierwsze przejście zimowe (Kieżmarski > Łomnica): 1959, 15 kwietnia - Maciej Gryczyński i Jerzy Michalski
WHP (tom 22, drogi nr 3261 - 3266 oraz 3319 lub 3320). Jest również opis w drugą stronę (WHP nr 3267-3272)
Dojście
Opis wejścia na Kieżmarski Szczyt znajdziesz tutaj, a na Łomnicę tutaj.
Opis
Grań Wideł widoczna z Małego Kieżmarskiego. Fot. Damian Granowski
Na grani znajdziecie takie punkty orientacyjne:
Łomnica (2634m)
Wyżnia Miedziana Przełączka
Miedziany Mur
Niżnia Miedziana Przełączka – potencjalny wycof przez Łomnickie Koryto do Cmentarzyska 45min (I)
Zachodni Szczyt Wideł (ok. 2480m)
Przełęcz w Widłach, zwana też Widły (2413m) – potencjalny wycof do Cmentarzyska 45min (I)
Wielki Szczyt Wideł (2522m)
Wyżnia Przełęcz w Widłach (~2480) - potencjalny wycof
Wschodni Szczyt Wideł (~2500m)
Kieżmarska Przeł (2463m)
Kieżmarski Szczyt (2556m)
Łomnica – Wyżnia Miedziana Przełączka (0+, 10m)
Idziemy na północny kraniec platformy i schodzimy na stronę Doliny Dzikiej. Jak zejdziemy na wysokość WMP to trawersujemy w prawo na tą Przełączkę.
Wyżnia Miedzian Przełączka – Niżnia Miedziana Przełączka (45min, II)
Wbijamy się w Miedziany Mur. Na początku mamy kilkumetrowy uskok, którym wchodzimy na konia skalnego, później idziemy w miarę płasko, następnie ostro schodzimy eksponowaną granią (niby II, ale trzymać się należy). Można tam wyodrębnić trzy zęby skalne. Jest kilka spitów ułatwiających asekurację.
Później grań robi się już łatwiejsza i wkrótce docieramy na szeroko wciętą Przełączkę.
Niżnia Miedziana Przełączka – Zachodni Szczyt Wideł (20min, II)
Idziemy z Przełączki na Grań i przewijamy się na lewą stronę. 30 metrów dalej wchodzimy ponownie na grań.
Tutaj poruszając się w drugą stronę podobno można zjechać 15 m na południową stronę i wytrawersować później do łatwiejszego terenu grani.
Następnie delikatnie z prawej strony poziomej grani idziemy kilkadziesiąt metrów na wierzchołek Zachodniego Szczytu Wideł.
Zachodni Szczyt Wideł – Przełęcz w Widłach (30 min, II)
Schodzimy ze szczytu początkowo łatwym terenem. Przewijamy się na północną stronę i dochodzimy do platformy z blokiem (pętle, a po lewej mamy stanowisko). Zalecam tutaj zrobienie po prostu kilkunastometrowego zjazdu.
My schodziliśmy tędy i na końcu jest kominek, który w zejściu II chyba nie ma :). Obstawiam III, a nawet IV.
Następnie już łatwiejszą grańką wychodzimy na małe siodełko (nad nim jest turniczka). Tutaj odbijamy w prawo, do kruchej depresji/żlebiku, którym ~ 50 metrów na Przełęcz w Widłach. Teoretycznie można tędy zjechać, ale jest tam sporo gruzu. Lepiej ostrożnie zejść.
Przełęcz w Widłach – Wielki Szczyt Wideł (1:30 godz., IV)
Z Przełęczy idziemy wprost do góry depresjami jak puszcza. W pewnym momencie odbijamy w prawo i po kilkunastu metrach trawersujemy (delikatnie w dół) na małą przełączkę. Tutaj grań stromieje. Idziemy ścianą do góry (trzymając się prawej strony). Pod koniec odbijamy w lewo do dużej nyży z zaklinowanych bloków (stanowisko). Można tu ściągnąć partnera lub grzać dalej.
Granią do góry, za chwilę zrobi się płasko i obniżamy się na szeroki taras. Tu odbijamy w prawo do przełączki z prawej strony. Schodzimy do żlebiku i znowu w prawo rynną do góry. Wychodzimy na głazy podszczytowe i kawałek płaską granią na szczyt.
Wielki Szczyt Wideł – Wyżnia Przełęcz w Widłach (30 min, II)
Z wierzchołka schodzimy w dół (mała ścianka) następnie kilkanaście metrów granią i schodzimy w lewo na poderwany taras skalny. Tam mamy duże (stare) stalowe kolucho. Stąd możemy wykonać zjazd 8 metrów do grani, którą kilkadziesiąt metrów do Przełęczy.
Choć dzisiaj praktykuje się chyba bardziej zjazd 25 metrów na południową stronę do dużych trawiastych półek, skąd trawersujemy około 50 metrów do Wyżniej Przełęczy w Widłach.
Powyższy uskok jest najtrudniejszym miejscem na grani, jeśli musimy się nim wspiąć. Ma trudności V A0 lub VI (ciężko mi powiedzieć, bo nie robiłem latem, a źródła różnie podają).
Wyżnia Przełęcz w Widłach – Wschodni Szczyt Wideł (30 min, IV)
Z przełęczy idziemy na północną stronę grani. Omijamy pierwszą turnię i z jej lewej strony znajdziemy dwa zacięcia. Wybieramy prawe (delikatnie przewieszone) i po dobrych klamach wychodzimy na półkę. Tutaj idziemy z lewej strony i wychodzimy na Wschodni Szczyt Wideł.
Wschodni Szczyt Wideł – Kieżmarska Przełęcz (20 min, II)
Z wierzchołka schodzimy delikatnie w lewo i na dużym tarasie mamy stanowisko zjazdowe. Zjeżdżamy 12 metrów do półki, pod „iglicą” (spit). Dalej schodzimy II granią (trzymamy się prawej strony) na Kieżmarską Przełęcz.
Jeśli idziemy granią pod włos to próg, gdzie mamy zjazd, to trudności V
Kieżmarska Przełęcz – Kieżmarski Szczyt (30 min, I)
Można iść zachodnią granią (trudności I, około 30 minut) lub pójść obejściem od strony Doliny Dzikiej. W tym drugim przypadku, idziemy z lewej strony jak puszcza. Jak podchodzimy pod grań szczytową to przebijamy się w prawo na wypłaszczenie grani.
Przewijamy się na południową stronę i najłatwiejszym terenem na wierzchołek.
Zejście
Schodzi się po wejściu na Kieżmarski Szczyt, lub Łomnicę. Opis zejścia z Kieżmarskiego Szczytu znajdziesz tutaj, a z Łomnicy tutaj.
Sprzęt
Zestaw standardowy. Lina 60m
Historia zdobywania
Grań Wideł widziana z Jastrzębiej Turni. Fot. Damian Granowski
Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!
Ciekawostki
Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.
Cytaty
Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi
Topo
Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Filmy
Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!
Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)
Komentarze obsługiwane przez CComment